Vir die eerste 15 jaar het ek, en later ook Corna, die hospitaal se Maintenance ook gedoen. Ons het suurstof silinder op die gasbank geruil, later die suurstof dumpies, en ook gesorg dat die Generators en compressors en alle masjiene in 'n werkende toestand is - en ook al die ander instandhouding wat nodig was.
Gevolglik was ons ook vir hierdie tipe van gebeurlikhede oproep. Nou weet julle hoe senuwee-orreltjie Corna kan wees.
Dus kan jy jou sekerlik indink hoe daar gestress is as ons 'n oproep oor die gasbank of Generator kry. Dan spring ons in die kar en ek jaag van Avis af soos geen taxi my kan nadoen nie - en Corna word net al stiller en bleeker.
Hier by die hospitaal aangekom, hol Corna reguit vir die gasbank en ek vir die ICU om te hoor of almal nog lewe wat moet lewe. As ek seker is al die masjiene met batterye is in 'n werkende toestand - en wel aangeskakel - dan storm ek ook om gasbank toe om vir Corna te help silinders ruil.
Nou weet julle ook dat ek breer as lank is - en die gas-silinders omtrent net so hoog soos ek staan - maar julle het my nog nie op 'n adrenalien rush gesien nie. Ek en Corna het 'n gesamentlike tegniek uitgewerk waarmee ons 'n suurstof bank kon ruil vinniger as wat enige van Afrox se ouens ons kan nadoen.
(en arme Corna het gewoonlik eers weer terug by die huis kleur op die wange gekry).
Dan was die krag mos maar nog altyd 'n teer en groot stress punt (seker maar in enige hospitaal).
Ek onthou die een keer wat ek en Mnr Van Niekerk gestaan en gesels het. In die begin dae het ek nog rompe gedra - sulke grand pencil skirts. Wel, daardie dag slaan die krag af, en die generator skop nie in nie! Mens maar ek en Mnr Van Niekerk vloog daar weg en ons hardloop. Nou weet julle Mnr Van Niekerk se normale tree is in elk geval 2 van my kort treetjies; wat nog te se as hy opspoed is!!
Maar ek gryp daai ou rompie, ruk hom op tot net dus kant Poeremoe, en hol skoon onder Mnr Van Niekerk uit!!
Ek dink amper dit was die laaste keer wat ek 'n rok/romp gedra het.
Tannie Sylvia wat by Admin was, het altyd geblaas as sy gespanne geraak het. En Corna tel altyd as die krag afslaan - as die generator nie binne 10 tellings inskop nie, dan begin Corna hardloop. Nou lag Corna en se sy en Tannie Sylvia het altyd teen mekaar geblaas en getel as die krag afgaan!!!
Kyk daar is omtrent niks waarvoor Corna se hande nie regstaan nie. Kyk maar net na al die aanbouings: Corna is die een wat al die planne teken (natuurlik terwyl ek hier oor haar skouer orders gee en inmeng).
Dan word haar planne net vir die argitek gegee vir die professionele afronding.
Julle moet vir Corna sien as daar 'n water lek in die Munisipaliteit se watermeter-gat is. Sy is gewoonlik voor die mans binne in die gat en sorteer dinge sommer vinning-vinnig uit.
Maar dankie tog, deesdae is ons geseend met 'n fantastiese Maintenance-span onder leiding van Dumont Karupa. Wat beteken ek en Corna kan rustig wees.
Tuesday, October 30, 2012
More photographic history
 | |
| The building site is being prepared |
 |
| Roads are finished |
 |
| The construction is going into place |
 |
| Roofs are going up |
 |
| Outside is nearing completion |
 |
| Exterior walls are being build |
 |
| Mrs Parkhouse in front of the Main entrance |
 |
| The floors are being thrown |
 |
| The interior walls are build |
 |
| Finishing touches are added to the outside |
 |
| Ceilings and electricity are being done |
 |
| Flooring are being done |
 |
| Beds and equipment are delivered |
 |
| Our first Laundry |
 |
| CSSD are being finished |
 |
| Ready for the Autoclaves to be installed |
 |
| Furniture are being delivered |
 |
| Mrs Parkhouse and Sr Greeff is "receiving" furniture!! |
 |
| The first Day Ward |
 |
| More furniture ....... |
 |
| PHC's waiting area are finished |
 |
| Interior is taking shape |
 |
| Getting ready for the Official Opening |
 |
| Our first staff lounge |
 | |
| Arrival of dignitaries |
Monday, October 29, 2012
Nog van my stories (Esme)
Op hierdie stadium sit ek die meeste stories op, omdat ek die langste hier is!! En omdat ek nog vir julle stories wag.
Kom ek vertel vir julle wat een Oujaarsaand gebeur het:
'n Sekere dokter neem 'n pasient op met die diagnose "?meningitis". Op daardie stadium was Sr Sofie Andrews, wat tans by MediClinic een van hul saal bestuurders is, by ons senior Sr op nagskof.
Hier in die middernagtelike ure bel sy my (ek het toe nog hier skuins oorkant die hospitaal gebly, en was permanent op-roep). Toe ek antwoord is dit net 'n gegil en geskreeu en glas wat breek en algehele chaos aan die anderkant.
Ek vloog toe daar by my huis uit en bestorm die hospitaal. Toe ek die voordeur oopruk om in te hardloop, hardloop 'n pasient by die Hospitaal uit. En so met die uitkom slag slaan hy my met 'n hengse regter haakhou dat ek so skuif oor die parkeer area.
Nou, my Pa het my geleer jy bly le nie as jy geslaan word nie; jy staan op en baklei terug. Maar met die opstaan slag, toe is daai ou weer by my en slaan my 'n verdere hou dat ek net sterre sien. Terwyl ek weer probeer opstaan, bespring boet my en wurg 7-helle uit my uit.
Op hierdie satdium het die sekuriteit weggehardloop, die ander personeel en pasiente die deur van binne gesluit - net Sofie'tjie is by en probeer help: Sy sit wydsbeen op die ou se rug en wurg hom net so hard terug!!!
Toe die ou sien ek en Sofie gaan nie bes gee nie, toe hardloop hy ook weg.
Nou vat Sofie my in die hospitaal in en begin my wonde bekyk:
2 kies tande is gelyk met my kakebeen afgeslaan; my neus is op twee plekke gebreek EN die neus-hou was so hard dat my neus losgeskeur het van my gesig en soos 'n flap hang.
Nou sit en bloei ek maar terwyl Sofie en kie verbande en goed soek om my "op te patch".
En hier kom boetie ewe teruggestap, kom sit langs my en huil en vra of dit hy is wat my so geslaan het.
Sjame, toe het die outjie al die tyd 'n geskiedenis van geestesversteuring.
En die eerste werksdag na Nuwejaar moes ek toe met 'n blou-oog werk. En natuurlik glo almal toe dat ek 'n "lekker" Nuwejaarsparty gehad het.
Kom ek vertel vir julle wat een Oujaarsaand gebeur het:
'n Sekere dokter neem 'n pasient op met die diagnose "?meningitis". Op daardie stadium was Sr Sofie Andrews, wat tans by MediClinic een van hul saal bestuurders is, by ons senior Sr op nagskof.
Hier in die middernagtelike ure bel sy my (ek het toe nog hier skuins oorkant die hospitaal gebly, en was permanent op-roep). Toe ek antwoord is dit net 'n gegil en geskreeu en glas wat breek en algehele chaos aan die anderkant.
Ek vloog toe daar by my huis uit en bestorm die hospitaal. Toe ek die voordeur oopruk om in te hardloop, hardloop 'n pasient by die Hospitaal uit. En so met die uitkom slag slaan hy my met 'n hengse regter haakhou dat ek so skuif oor die parkeer area.
Nou, my Pa het my geleer jy bly le nie as jy geslaan word nie; jy staan op en baklei terug. Maar met die opstaan slag, toe is daai ou weer by my en slaan my 'n verdere hou dat ek net sterre sien. Terwyl ek weer probeer opstaan, bespring boet my en wurg 7-helle uit my uit.
Op hierdie satdium het die sekuriteit weggehardloop, die ander personeel en pasiente die deur van binne gesluit - net Sofie'tjie is by en probeer help: Sy sit wydsbeen op die ou se rug en wurg hom net so hard terug!!!
Toe die ou sien ek en Sofie gaan nie bes gee nie, toe hardloop hy ook weg.
Nou vat Sofie my in die hospitaal in en begin my wonde bekyk:
2 kies tande is gelyk met my kakebeen afgeslaan; my neus is op twee plekke gebreek EN die neus-hou was so hard dat my neus losgeskeur het van my gesig en soos 'n flap hang.
Nou sit en bloei ek maar terwyl Sofie en kie verbande en goed soek om my "op te patch".
En hier kom boetie ewe teruggestap, kom sit langs my en huil en vra of dit hy is wat my so geslaan het.
Sjame, toe het die outjie al die tyd 'n geskiedenis van geestesversteuring.
En die eerste werksdag na Nuwejaar moes ek toe met 'n blou-oog werk. En natuurlik glo almal toe dat ek 'n "lekker" Nuwejaarsparty gehad het.
2xCJ van Niekerks & 2xAmadhilas
Mr Chirsto Van Niekerk (Main Shareholder) and Dr Solly Amadhila (MD & Superintendent)
 | |||
| Our Foundation: Yesterday, Today and Tomorrow |
Christo Van Niekerk and Penda Amadhila
 |
| Our future |
Christo jnr het vir my die volgende e-mail hierop gestuur:
"Dankie Tannie. Dit lyk asof daar nie hoop is vir die toekoms nie haha"
Waarop ek net kan antwoord:
Christo, As jy skerp en witty is, is jy skerp en witty!!!!
Friday, October 12, 2012
Sr Alna Louw onthou
Sr Alna Louw - aanvanklik ons Eenheidsbestuurder van PHC en nou ons Training Officer, onthou 'n paar lekker insidente:
1. Dis die begin jare van die PHC kliniek. Pasiente is min. Ek, Sr Louw, weet nie wat om met myself te doen nie. Ek vra vir Esme wat ek kan doen. Sy se:"Vat 'n besem en vee die parkeer area voor die kliniek". En so gebeur dit toe dat die suster in beheer van die PHC kliniek met 'n groen oorjas aan, die parkeer area vee!!!
2. Lorraine Adams is ons ontvangsdame by die kliniek. Dis die eerste keer in haar lewe dat sy in 'n gesondheidsorg omgewing werk - en sy is 'n vreeslike "onskuldige" dametjie. So kom sit 'n pasient voor haar lessenaar. En sy vra baie beleefd waarmee sy kan help. Die pasient antwoord: "ek is gebyt". Lorraine, wat nie die spreektaal ken soos die nurse nie, vra: "Waar?" terwyl sy oor die lessenaar leun om die bytplek te besigtig. Toe begin die pasient om sy broek los te maak om te wys .......
("gebyt" beteken die persoon het 'n STD infeksie!!!)
3. Met die vooruitgang van die Daghospitaal word oornag fasiliteite beplan. En die PHC kliniek moet skuif om plek te maak. So trek ons om die hoek na die "blou huis" toe (waar Dr petrus en Turek se spreekkamers nou is). Ons noem onsself die Maplotters. Met die trek, kry PHC ons eie rekenaar stelsel, wat beteken ek moet nou self ons maandeindes doen. Die ou rekenaar-stelseltjie is maar stadig - en die kliniek raak al besiger, wat beteken maandeindes begin gewoonlik 19h00 (sodra die kliniek-ure vir die dag verby is). En menige maand het ek die volgende oggend die son sien opkom vanuit die kliniek. Sommige maande het Corna my kom geselskap hou, terwyl Esme langsaan by die Hospitaal met haar maandeinde besig was - en dan het ons 2 lekker Rummicup gesit en speel terwyl ons vir die maandeinde wag.
4. Die hospitaal brei nog uit, en nuwe dokterspreekkamers word aangebou. Vanaf PHC se "blou huis" hou ons die bouery dop. Die bouers is die dag besig om mure te pleister toe dit begin reen. Die manne is haastig om klaar te maak en hou aan pleister so in die reen. Die volgende oomblik lyk dit of iemand die nat pleister afskil: en alles val op die grond!!!
5. Baie aandag word aan bemarking gegee. 'n Noodhulp kas word saamgestel en ek besoek Boereverenigings vanaf anderkant Okahandja tot in die verre Suide - Karasburg, Aranos, Aroab, ens.
By elke Boerevereniging vergadering luister ek na dieslefde stories oor telefoon lyne, kragvoorsiening of eerder die gebrek daaraan, ens. Heel aan die einde van die vergadering kry ek dan 'n kans om Rhino Park Daghospitaal te bemark - en die noodhulpkas staan sommer in vir 'n vinnige PHC kliniekier net daar.
Dit moes vrugte afgewerp het, want Rhino Park is steeds gewild en bekend onder ons Suide pasiente.
6. Trek is die PHC kliniek se voorland. Ons trek weereens na nuwe lokale toe. Die voordeel van die nuwe area is dat die parkeerarea reg voor die kliniek is. So kom daar mos 'n jong uitlander eendag by die kliniek ingestap. Hy het bietjie in Namibia vakansie gehou en bietjie baie rondgeslaap. Gevolglik sit hy met 'n ongemaklike infeksie en moet behandeling kry voor hy teruggaan huis toe. Ek het nie baie positief gevoel oor sy gewoontes nie en besluit pm hom 'n inspuiting te gee wat hy baie lank sal onthou. Gewoonlik word die spesifieke spuit baie stadig toegedien omdat dit so erg brand, maar die dag jaag ek die spuit lekker winnig in, in altwee boude! Toe hy in sy vriend se bakkie klim, gaan staan hy op sy kniee met sy boude in die lug - na die voorruit se kant toe.
Ons het die hele petalje uit die kliniek gestaan en bekyk - en vir dae daaroor gelag.
In Memoria
Staff members we lost while in active duty:
Sr Douw Venter (Theatre)
Magdalena Hawarises (cleaner)
E/N S Fleermuis (Wards)
Ricardo Janzer (Admin)
Sr Selma Davids (NNI - Unit manager)
Doctors:
Dr Ben Africa (GP)
Dr Johan Botma (Urologist)
Dr Pierrie Joubert (Dentist)
Staff that went on Pension:
Sr Douw Venter (Theatre)
Magdalena Hawarises (cleaner)
E/N S Fleermuis (Wards)
 | ||||||||
| Sr Baloi (Paed Ward) |
 |
| Sr Veronika Farmer (PHHC & Paed Ward) |
Ricardo Janzer (Admin)
Sr Selma Davids (NNI - Unit manager)
Doctors:
Dr Ben Africa (GP)
Dr Johan Botma (Urologist)
Dr Pierrie Joubert (Dentist)
Staff that went on Pension:
 |
| Tannie Sylvia Boshoff (Admin) |
 |
| Sr Petro Greeff (Theatre) |
 | |
| Sr Salome Mara (Night Duty) |
 |
| E/N Agnes Gaebuse (Theatre - Recovery) |
'n "Geskiedkundige" Foto-blad
 |
| Ons bou-terrein |
 |
| Ons bou-span |
 |
| 'n Jong en sexy Corna |
 |
| Terwyl ek met die kruiwa hol, hou Corna en Tannie Erika Tee-partytjie |
 | |
| Die baas en Corna kuier |
 |
| Kyk hoe jonk is Mnr Van Niekerk hier!! |
 | |
| Die Republikein spot met Mnr Van Niekerk |
 |
| Corna |
 |
| Oom Callie Calitz & Christo |
 |
| Mnr Van Niekerk & Minister Hage Gaingob |
Die bouery vorder flink.
Besoekende Spesialiste
Julle moet nou onthou ons was op hierdie stadium 'n DAG hospitaal. En het hoofsaaklik Tande-prosedures gedoen.
Ons het floreer op besoekende Tandheelkunde Spesialiste soos Dr Costa Nicolopolis, Dr Hans van Heerden en Dr Gerrit Wyma. Hierdie manne het een keer per maand Windhoek toe gekom en dan die dae wat hulle hier was, geopereer dat die biesies bewe.
Dr Costa Nicolopolis: Hierdie jong Griekie het ons almal onder die tafel ingewerk. Hy't net nie einde gehad nie. Hy het soggens 07h00 begin en maklik deurgewerk tot 02h00 die volgende oggend en dan weer 07h00 begin met sy volgende lys. Vanselfsprekend moes sy laaste pasiente dan opgepas word tot hulle gereed is vir ontslag; wat meegebring het dat ons maklik 48uur of meer aandiens moes bly.
En onthou, ons was toe min personeel. Dan het ek so laat aand se kant my klein braai-roostertjie by die huis gaan haal (ek het toe so skuins oorkant die hospitaal gebly - waar die fisioterapeut Isaaks se spreekkamer nou is, was toe my huis), en dan vir die span aandiens vleis gebraai - sommer so in die dokters lounge (van alle plekke!!!!!!).
Dr Costa het gelewe van Soda-water en dougnuts. En nie sommer enige dougnut nie - 'n spesifieke een met 'n gat in die middel. Dan moet ek alle tye van die dag jaag om VARS dougnut te gaan soek.
Ek het later moeg geword vir hierdie rondjaery, en 'n klomp dougnuts gekoop en in die komper-kamer op die waaiers gestoor sodat dit "vars" moet bly!!
Dr Hans van Heerden weer het nogal spesifieke voorkeure oor etes gehad. En daardie tyd het ons vanselfsprekend nog nie 'n kombuis gehad nie. Dan moes ek spesiale kosse/etes laat maak - soms self by tannies se huise - en dit gaan haal vir Dr Van Heerden.
Dat hierdie besoekende spesialiste 'n groot bydrae tot Rhino Park Hospitaal gelewer het, is nie te betwyfel nie. Ons het mooi herrinnering van hulle tye saam met ons. En ons sal altyd dankbaar teenoor hulle en hul bydraes wees.
Ps. Jy het niks om oor te kla as jy nog nie deur 'n dokter raak gegooi is met 'n brotchen nie. Ek is al.
So, geniet en waardeer julle dokters!
Ons het floreer op besoekende Tandheelkunde Spesialiste soos Dr Costa Nicolopolis, Dr Hans van Heerden en Dr Gerrit Wyma. Hierdie manne het een keer per maand Windhoek toe gekom en dan die dae wat hulle hier was, geopereer dat die biesies bewe.
Dr Costa Nicolopolis: Hierdie jong Griekie het ons almal onder die tafel ingewerk. Hy't net nie einde gehad nie. Hy het soggens 07h00 begin en maklik deurgewerk tot 02h00 die volgende oggend en dan weer 07h00 begin met sy volgende lys. Vanselfsprekend moes sy laaste pasiente dan opgepas word tot hulle gereed is vir ontslag; wat meegebring het dat ons maklik 48uur of meer aandiens moes bly.
En onthou, ons was toe min personeel. Dan het ek so laat aand se kant my klein braai-roostertjie by die huis gaan haal (ek het toe so skuins oorkant die hospitaal gebly - waar die fisioterapeut Isaaks se spreekkamer nou is, was toe my huis), en dan vir die span aandiens vleis gebraai - sommer so in die dokters lounge (van alle plekke!!!!!!).
Dr Costa het gelewe van Soda-water en dougnuts. En nie sommer enige dougnut nie - 'n spesifieke een met 'n gat in die middel. Dan moet ek alle tye van die dag jaag om VARS dougnut te gaan soek.
Ek het later moeg geword vir hierdie rondjaery, en 'n klomp dougnuts gekoop en in die komper-kamer op die waaiers gestoor sodat dit "vars" moet bly!!
Dr Hans van Heerden weer het nogal spesifieke voorkeure oor etes gehad. En daardie tyd het ons vanselfsprekend nog nie 'n kombuis gehad nie. Dan moes ek spesiale kosse/etes laat maak - soms self by tannies se huise - en dit gaan haal vir Dr Van Heerden.
Dat hierdie besoekende spesialiste 'n groot bydrae tot Rhino Park Hospitaal gelewer het, is nie te betwyfel nie. Ons het mooi herrinnering van hulle tye saam met ons. En ons sal altyd dankbaar teenoor hulle en hul bydraes wees.
Ps. Jy het niks om oor te kla as jy nog nie deur 'n dokter raak gegooi is met 'n brotchen nie. Ek is al.
So, geniet en waardeer julle dokters!
Thursday, October 11, 2012
Admin se begin
Toe ons geopen het, was die hele Admin 'n totaal van 5 mense (teenoor vandag se 32 personeellede).
Tannie Sylvia Boshoff (ook ons eerste personeellid wat by RPPH op pensioen gegaan het) het die boeke gedoen - krediteure en debiteure.
Kyk, sy het geweet hoe om geld in te vorder - sy het sommer maklik in haar motor geklim, na die ou toe gery en gese "as jy nie nou betaal nie, vat ek jou rusbank of TV".
Die begin jare het dit maar finansieel moeilik met ons gegaan - dan het sy vir die skuldeisers gese "die tjek is in die pos" of "jy sal dit nou nie glo nie, maar die tjek is uit ons bode se kar uitgesteel". En so het sy die betaling gerek tot daar geld in die bank was.
Sy was en is 'n ware Rhino Parker wat altyd deel van hierdie hospitaal en ons almal wat haar ken, se harte sal wees.
Prisilla Daniels het ons rekening gebill. Vir baie jare was sy billing, telefoniste, het teaterbesprekings gedoen, en nog seker gemaak die rekening is reg vir indiening, ens. Sy't nou haar storie geken, hoor.
Ons is baie trots op haar, want sy het gaan verder studeer en is vandag 'n senior Maatskaplike werkster.
Dan was daar Lorraine Adams as ontvangsdame/telefoniste.
Ekself as Admin bestuurder - later het Tannie Erika Von Holtz by my oorgeneem in Admin, omdat ek die apteek ook alleen moes hanteer saam met die Hospitaal se bestuur. En kon hierdie tannie vloek!! 'n Matroos sal sleg tweede kom teen haar.
En gelukkig vir ons almal, het Corna in 1997 permanent by ons aangesluit as Finansiele Direkteur.
En natuurlik was Georgie de Scande ons "Boy Friday" - bode en sommer algemene hand.
George was 'n karakter op sy eie, maar die dierbaarheid van self:
Ek moes een naweek Midgard toe vir 'n hospitale kongres, en ek stuur toe vir George om gou my splinter nuwe Golf vol petrol te maak. Hy besluit toe hy vat sommer gou 'n koffie-breek terwyl die kar by die garage is - los die sleutel in die motor - en ja, vanselfsprekend word die motor toe summier gesteel.
Hier sit ek sonder vervoer, moet 'n lift vang kongres toe - en hulle kry my nuwe Golf later die dag in Katutura om 'n lamppaal gedraai. Die dief kon toe nie so goed bestuur nie - en hy is glo net die vorige week vrygelaat na tronkstraf vir ...... wat anders as motor-diefstal.
Tannie Sylvia Boshoff (ook ons eerste personeellid wat by RPPH op pensioen gegaan het) het die boeke gedoen - krediteure en debiteure.
Die begin jare het dit maar finansieel moeilik met ons gegaan - dan het sy vir die skuldeisers gese "die tjek is in die pos" of "jy sal dit nou nie glo nie, maar die tjek is uit ons bode se kar uitgesteel". En so het sy die betaling gerek tot daar geld in die bank was.
Sy was en is 'n ware Rhino Parker wat altyd deel van hierdie hospitaal en ons almal wat haar ken, se harte sal wees.
Prisilla Daniels het ons rekening gebill. Vir baie jare was sy billing, telefoniste, het teaterbesprekings gedoen, en nog seker gemaak die rekening is reg vir indiening, ens. Sy't nou haar storie geken, hoor.
Ons is baie trots op haar, want sy het gaan verder studeer en is vandag 'n senior Maatskaplike werkster.
Dan was daar Lorraine Adams as ontvangsdame/telefoniste.
Ekself as Admin bestuurder - later het Tannie Erika Von Holtz by my oorgeneem in Admin, omdat ek die apteek ook alleen moes hanteer saam met die Hospitaal se bestuur. En kon hierdie tannie vloek!! 'n Matroos sal sleg tweede kom teen haar.
En gelukkig vir ons almal, het Corna in 1997 permanent by ons aangesluit as Finansiele Direkteur.
En natuurlik was Georgie de Scande ons "Boy Friday" - bode en sommer algemene hand.
George was 'n karakter op sy eie, maar die dierbaarheid van self:
Ek moes een naweek Midgard toe vir 'n hospitale kongres, en ek stuur toe vir George om gou my splinter nuwe Golf vol petrol te maak. Hy besluit toe hy vat sommer gou 'n koffie-breek terwyl die kar by die garage is - los die sleutel in die motor - en ja, vanselfsprekend word die motor toe summier gesteel.
Hier sit ek sonder vervoer, moet 'n lift vang kongres toe - en hulle kry my nuwe Golf later die dag in Katutura om 'n lamppaal gedraai. Die dief kon toe nie so goed bestuur nie - en hy is glo net die vorige week vrygelaat na tronkstraf vir ...... wat anders as motor-diefstal.
15 Mei 1994
Op 15 Mei 1994 meld ons eerste span personeellede aan vir diens.
Arme Medi-City kry 'n knou waaroor hulle nou nog sukkel om te kom, want 85% van ons nuwe personeel kom van hulle af oor na ons toe (ook admin-mense soos Tannie Sylvia Boshoff, Priscilla Daniels, ens.)
Ons vat natuurlik die heel beste verpleegpersoneel van Medi-City, sowel as die Staat (mense soos Sr Angie Phillips, Sr Daphne Stoffels, Sr Shirley Namaseb, E/N Elize Haufiku en Ass Nurse Hedwig Setswantso).
Katrina Dixon en Lizzy Matroos is ook vanaf dag een met ons.
Maar nou moet ek julle vertel van die personeel se aankoms en groot skok:
Die klomp kom hier aan, reg vir werk en pasiente versorg; en hier word hulle verwelkom in 'n lee gebou.
Ek jaag hulle op 'n bondel - onthou ek het nou vir 5 maande met bouers gewerk, so ek het baie mooi en vinnig geleer hoe om ouens op 'n knop te jaag en soms nog met die nodige "vreemde" tale ook - en ons gee vir elkeen 'n stoflap en 'n oorjas en se begin afstof, was die vloere en pak die toerusting uit soos dit afgelewer word en maak skoon!!
So tussen die verskaffers se aflewerings deur, laai ek groepe personeel in my ou Volkswagen-golfie en laai hulle regoor Windhoek op straathoeke af met pamflette om die opening van die eerste Daghospitaal in Namibia te adverteer. En dan gaan laai ek hulle weer op 'n afgespreekte tyd op en bring hulle terug hospitaal toe vir verdere skoonmaak-duty.
Angie vertel altyd hoe bang hulle was as hulle deur hierdie verlate, en soms agterstrate, moes loop om die pamflette uit te deel. Maar ook hoe baie hulle gelag en aangegaan het.
Maar tussen al die bang wees, harde werk en sweet deur, bou ons die meest fantastiese spangees - wat ons deur die volgende 18 jaar - moeilikes en goeies - dra en in 'n Rhino Park-familie saambind.
En so rig ons 'n hele Daghospitaal met 'n PHC-kliniek toe en in - en ons doen nog bemarking ook - binne 2 weke. Sodat ons op 1 Junie 1994 ons deure open; en nooit weer terugkyk nie, maar net voorentoe beur en beter en sterker word met elke jaar wat verby gaan.
Arme Medi-City kry 'n knou waaroor hulle nou nog sukkel om te kom, want 85% van ons nuwe personeel kom van hulle af oor na ons toe (ook admin-mense soos Tannie Sylvia Boshoff, Priscilla Daniels, ens.)
Ons vat natuurlik die heel beste verpleegpersoneel van Medi-City, sowel as die Staat (mense soos Sr Angie Phillips, Sr Daphne Stoffels, Sr Shirley Namaseb, E/N Elize Haufiku en Ass Nurse Hedwig Setswantso).
Katrina Dixon en Lizzy Matroos is ook vanaf dag een met ons.
Maar nou moet ek julle vertel van die personeel se aankoms en groot skok:
Die klomp kom hier aan, reg vir werk en pasiente versorg; en hier word hulle verwelkom in 'n lee gebou.
Ek jaag hulle op 'n bondel - onthou ek het nou vir 5 maande met bouers gewerk, so ek het baie mooi en vinnig geleer hoe om ouens op 'n knop te jaag en soms nog met die nodige "vreemde" tale ook - en ons gee vir elkeen 'n stoflap en 'n oorjas en se begin afstof, was die vloere en pak die toerusting uit soos dit afgelewer word en maak skoon!!
So tussen die verskaffers se aflewerings deur, laai ek groepe personeel in my ou Volkswagen-golfie en laai hulle regoor Windhoek op straathoeke af met pamflette om die opening van die eerste Daghospitaal in Namibia te adverteer. En dan gaan laai ek hulle weer op 'n afgespreekte tyd op en bring hulle terug hospitaal toe vir verdere skoonmaak-duty.
Angie vertel altyd hoe bang hulle was as hulle deur hierdie verlate, en soms agterstrate, moes loop om die pamflette uit te deel. Maar ook hoe baie hulle gelag en aangegaan het.
Maar tussen al die bang wees, harde werk en sweet deur, bou ons die meest fantastiese spangees - wat ons deur die volgende 18 jaar - moeilikes en goeies - dra en in 'n Rhino Park-familie saambind.
En so rig ons 'n hele Daghospitaal met 'n PHC-kliniek toe en in - en ons doen nog bemarking ook - binne 2 weke. Sodat ons op 1 Junie 1994 ons deure open; en nooit weer terugkyk nie, maar net voorentoe beur en beter en sterker word met elke jaar wat verby gaan.
 |
| Die oorblywende lede van die span wat 18jaar gelede begin het. |
'n Bou-storie of twee
Ek onthou 'n paar lekker insidente van die tyd met die bouery:
1. Mev Parkhouse wou 'n fontein in die middel van die wag-area laat inbou. Die arme ou loodgieter het al sy dae gehad om die pype mooi in die vloer in te kry.
En die volgende oggend stap (of moet ek se "Hardloop") Mnr Van Niekerk weer deur die bou-terrein vir sy daaglikse inspeksie; en hy sien daai water pypie hier in die middel van nerens uitsteek. Hy blaf "wat is dit hierdie?" en die loodgieter verduidelik so mooi as wat hy kan van die fonteintjie. Mnr Van Niekerk vra vir een van die ander bouers vir 'n hamer - en hy slaat daai arme ou pypie so diep in die grond in dat ek dink hulle hom dalk eers met die volgende eeu se argeologiese opgrawing weer sal kan opspoor!!!!
En hy stap sonder 'n woord verder en doen die res van sy inspeksie!
2. Daar was so een bouer wat graag "liquid-lunches" gevat het. Nou voor middag-ete het hy baie mooi gebou. Hierdie spesifieke muur waaroor dit gaan, is die Prosedure Kamer se gang muur langs Dagsaal af teater toe:
Na etes het sy mure al meer en meer die neiging van die toring van Pisa gehad: dit het al skewer na een kant to begin leun.
As Mnr Van Niekerk dan op sy inspeksie rondte verby kom, dan se hy vir die ou bouertjie om van die bou-stelasie af te klim en langs hom te kom staan: en dan skop hy daai dag se hele bouery tot op die grond af.
Dan begin ons maar more-oggend weer van vooraf dieselfde muur bou.
Gelukkig het ons ook daardie muur opgetrek gekry voor die kliniek ge-open het.
1. Mev Parkhouse wou 'n fontein in die middel van die wag-area laat inbou. Die arme ou loodgieter het al sy dae gehad om die pype mooi in die vloer in te kry.
En die volgende oggend stap (of moet ek se "Hardloop") Mnr Van Niekerk weer deur die bou-terrein vir sy daaglikse inspeksie; en hy sien daai water pypie hier in die middel van nerens uitsteek. Hy blaf "wat is dit hierdie?" en die loodgieter verduidelik so mooi as wat hy kan van die fonteintjie. Mnr Van Niekerk vra vir een van die ander bouers vir 'n hamer - en hy slaat daai arme ou pypie so diep in die grond in dat ek dink hulle hom dalk eers met die volgende eeu se argeologiese opgrawing weer sal kan opspoor!!!!
En hy stap sonder 'n woord verder en doen die res van sy inspeksie!
2. Daar was so een bouer wat graag "liquid-lunches" gevat het. Nou voor middag-ete het hy baie mooi gebou. Hierdie spesifieke muur waaroor dit gaan, is die Prosedure Kamer se gang muur langs Dagsaal af teater toe:
Na etes het sy mure al meer en meer die neiging van die toring van Pisa gehad: dit het al skewer na een kant to begin leun.
As Mnr Van Niekerk dan op sy inspeksie rondte verby kom, dan se hy vir die ou bouertjie om van die bou-stelasie af te klim en langs hom te kom staan: en dan skop hy daai dag se hele bouery tot op die grond af.
Dan begin ons maar more-oggend weer van vooraf dieselfde muur bou.
Gelukkig het ons ook daardie muur opgetrek gekry voor die kliniek ge-open het.
Die bemarking en bouery
Nou ja, daar is ek en my kruiwa daagliks op die bou-terrein saam met ou groot Vincent Sorensen en Oom Callie Calitz en hul spanne.
En ons bou dat die rooi grond so waai.
Intussen is Mev Corna Smith, Mnr Christo van Niekerk se finansiele direkteur van al sy firmas, besig met die bemarking van Rhino Park woonbuurt hier op die terrein in die bemarkingstent.
Daai dae was Mev Smith vreeslik grand en important en fancie - met haar high polfys, sykouse, ontwerpers mini rompies en krullerig gepermde hare.
Soos jy op die foto kan sien, was sy so smart dat sy my en my kruiwa en blou sweetpak nie eens wou ken of groet nie. (sy was nog altyd lief vir 'n telefoon, of hoe?).
Maar ons het haar gou reggekry toe sy later permanent by die Rhino Park Day Clinic-span aangesluit het - dankie tog daarvoor!!!
Die bouery het flink verloop en ons het op 15 Mei 1994 die kliniek begin betrek:
En ons bou dat die rooi grond so waai.
Intussen is Mev Corna Smith, Mnr Christo van Niekerk se finansiele direkteur van al sy firmas, besig met die bemarking van Rhino Park woonbuurt hier op die terrein in die bemarkingstent.
Daai dae was Mev Smith vreeslik grand en important en fancie - met haar high polfys, sykouse, ontwerpers mini rompies en krullerig gepermde hare.
Soos jy op die foto kan sien, was sy so smart dat sy my en my kruiwa en blou sweetpak nie eens wou ken of groet nie. (sy was nog altyd lief vir 'n telefoon, of hoe?).
Maar ons het haar gou reggekry toe sy later permanent by die Rhino Park Day Clinic-span aangesluit het - dankie tog daarvoor!!!
Die bouery het flink verloop en ons het op 15 Mei 1994 die kliniek begin betrek:
Subscribe to:
Posts (Atom)